Козкамандардын Манастын кырк чоросунан женилиши

Кыраандар кырып коюптур, Манас.

Кеткениң кечүү конуптур, Манас,

Сенин керектүү маалың болуптур,

                                                      Манас.

Баягы керилген агаң Көзкаман

Бакай кан кайсап коюптур, Манас.

Алмамбет агып өтүптүр,  Манас.

Кырааның Чубак көйкашка

Кыйдалыдан жетиптир, Манас.

Сенин кырдалдуу абаң Көкчөкөз!

Кериктен   учуп кетиптир, Манас

Сыртынан Сыргак оюптур, Манас,

Калмактан келген тууганың, Манас,

Кырк чоро кырып коюптур, Манас"

Колу сууга малынып,

Көксөгөнү табылып,

Коңгурап, жашып, кайран шер

Ошондо эр Шуутуга жалынып:

"Антип бир кабак ачылса,

                                          Шуутум,

Өрттөнгөн журөк басылса,

                                           Шуутум,

Дүйнөмдү кылча  карабайм,

                                           Шуутум,

Теги эчтемени аябайм, Шуутум.

Ушул бир кебиң чын болсо,

                                           Шуутум,

Өчкөн бир отту тамыздың,

                                           Шуутум,

Өлгөн бир жанды тиргиздин,

                                            Шуутум,

Ээрчитип жүрүп ар кылдым,