Козкамандардын Манастын кырк чоросунан женилиши

Денемди таштап, жанымды ал,

                                              Шуутум.

Адырда түмөн малымды ал,

                                               Шуутум,

Аздык кылса, көөкөргө куюп,

                   канымды ал, Шуутум.

Кундузум кошуп түлкүмдү ал,

                                               Шуутум

Карабай чогуу берейин,

Менин казынам баштап мулкүмдү

                                          ал, Шуутум.

"Ошо кайран жеңең Каныкей,

Сарып кылды малымды,

Алып калды арамга кеткен

                                             Жанымды!

Адырда жылкы алабаш,

Аргымак, буудан аралаш,

Алып келгин жалпак өркөч

                                            төөлөрдү,

Жарып салгын, эр Шуутум,

Айтуяк жүздөн бээлерди.

Аябагын малымды,

Урматына бээ сойгун,

Менин ажалдан калган жанымдын.

Менин сайышка минер бууданым,

Өзүндөй эрлер, уялаш,

Мага өлүмгө орток тууганым.

Пейли сүттөй берендер,

Менин белиме медер кылганым.

Туйгундар сенин үлүшүң,

Менин ташыганым,  жыйганым -

Ак жолтой чоро кырк кыраан -

Абийрим менен ыйманым!

"Ата адырда  жылкым, кайдасың?

Арыстандар казы чайнасын.

Күйүмдүү тууган кырк баатыр

Күүлөнүп күлүк байласын,