Баатырдын торолушу

Бейлеп Жакып, кебимди ук,

Бендеде барбы мындай кеп.

Асты кыргыз баласы

Айта көрбө "Манас"-деп.

Капанын баарын жоёлу,

Кайрат кылган бололу.

Кыргыздын баары чогулуп,

Кызыр чалган көк жалды,

Азырынча "Чоң Жинди" атка коёлу,

Жашы он экиге келгенде

Билбегенди билгизип, 

Минтип жолго салалы.

Кайнаган калың душмандар,

Кагышса, кекти алалы

Он төрткө жашы келгенде

Кармашта жүрүп катыгат,

Карап тургун ошондо,

Кабылан Манас атыгат!

Кана эми тойду сой, Жакып,

Баламдын аты Манас деп,

Жан адамга туйгузбай,

Жалпы журтка билгизбей,

Өз ичиңден кой, Жакып.

Сан кара малды чач, Жакып,

Элдин оозун бас, Жакып!".

Ошондо Жакып берендин

Картайганча бала жок,

Балалуу болуп турганда

Той бербеске чара жок,

Кармап-кармап кой союп,

Санат жеткис мол союп,

Кочкор союп, той кылып,

Адам билбес ой кылып,

Кара калмак, кытайдын

Канчалары келиптир,

Тыргооту тыйпыл чогулуп,

Тамашасын керүптүр.

Ала-Тоодой эт болуп,

Ала-Көлдөй чык болуп,

Бичик* чийип, кат койду,

Манастын атын бурмалап,

"Чоң Жинди"-деп ат койду.

Калмактын кочкулары* короңдойт,

Жакыпты ушак кылып сороңдойт:

"Дүнүйөнү шай койгон,

Табак сайын май койгон,

Кымыз да аш, арак да аш,

Кызыкты көрдүк буруттан

Ушул кезде кайран баш".

Жакыптын тою тарады,

Жалпыга кетти кабары...

Жакыпка жакын Ошпурбай

Кою бирге короолош,

Ашы бирге жоролош,

Мал багышса, күч бирге,

Саан саашса, сүт бирге.

Ошпурдун уккун кабарын,

Калмактын кебин карагын.

Манастын тоюн жеген сон,

Калың ушак дуу кылган,

Кара калмак, манжуу журт

Чоң элге кыйын чуу кылган.

Ошпур ошону угуп ойлонду.

Уккан кебин Ошпурбай

Жакыпка айтпай койбоду.

"Бекер сойгон мал эмес,

Бекер бурут бул эмес.

Катыны тууса, мал сойгон,

Бар дүйнөсүн тең койгон,

Күпүлдөгөн буруттун

Күчөгөнүн карачы".

Күңкүү кылды көп калмак

Көңүлүндө аласы:

"Жайын байкап олтурсак,

Жакып тегин жан эмес,

Туулганда малы кырылды,

Баласы оңой бала эмес.

Баланын аты "Чоң Жинди",

Ар жакы атын ким билди?

Адам көргүс ой кылды,

Күрмө кийген кытайдын

Күчтүүсүнөн өөдөрөөк,

Ушул бурут той кылды*.

Пейли кетип калмак журт

Эсен канга кат берип,

Чоң желдетти жөнөттү,

Желдетке учкан ат берип,

Толкуп жаткан суу кечип,