Каныкейдин Манасты олумдон куткарышы

Сенин керилип жатар чагың жок,

Сенин Таласка сайган талың жок,

Сенин талтайып жатар чагың жок!

Кашайып калдың, кырк акмак,

Кара күн, Манас каның жок!

"Баягы Бээжинден келген берендер

Берен Манас көк жалга

Тууган болом дегендер

Кылгылыкты кылыптыр,

Тамырын такай кыйыптыр.

Туура Манас көк жалдын

Кудай билет өлөрүн,

Же айыктырып Каныкей

Аман алып келерин!

Качкынды тууган - деп жүрүп,

Көрдүк го бул калмактын

                                       "пайдасын?!"

Капилетте сөз тапкан,

Караңгыда көз тапкан,

Ойронуң Бакай кайдасың?

Акбалта уулу Чубагым,

Кең көкүрөк чунагым,

Кесепет Көкчөкөздөргө

Сенин керилип тиер убагың

Сарала сындуу ат минген,

Сары жаргак шым кийген,

Түпөгү жок найза алган,

Жанына жалаң кылыч байланган,

Жортуул жүрсө кылчайбас,

Сен жобобогон* шер элең,

Жолу алыс кара калмактын

Сен жолун билчүү эр элең

Кыраан Алмам, көк жалым,

Кысталаң башка түн түштү,

Кызыр чалган Манаска

Кылчайбай тозок күн түштү.

Кайгуулду чалбай кайгырдык,

Кабыландан айрылдык!!

Кыраанымдын пайдасын,

Качан көрөм кабылан

Алакемдин айласын!

Кыркышып кетер чак келди.

Кызырлуу, Алмам, кулак сал,

Кырылышаар тап келди!

"Кечээ сунгандан кайра тартпаган,

Сумсайган жоодон качпаган,

Кара болот кыргагым,

Кабыланга уялаш

Кайраты артык, Сыргагым,

Кебелбеген шер элең,

Кайрандын көзү жумулса,

Ордуна калар сен элең.

Бээжинге качты, көч алчы,

Белсенип чыгып сайышып,

Тетиги беш камандан  өч алчы!",

Оюнду бузуп тебелеп,

Ойнотуп турду Кыргылчал

Кырк чорону жемелеп.

Кыргылчалдан кеп угуп,

Көкчөкөз жетип түбүнө,

Каканга качты - деп угуп,

Ашып-шашып жүгүрүп,

Жоожарагын шайланып,

Найза, мылтык, кылычын

Шапа-шупа камданып,

Асаба колдо калкылдап,

Өткүр болот Зулпукор

Чоролордо жаркылдап,

Азаматтын баарысы

Талас өрдөп жол жүрүп,

Ат аябай мол жүрүп,

Аты-тонун аябай,

Кээ бир жерде кырк чоро

Үзөнгү кагып жарышып,

Кээ бир жерде кырк чоро

Тегиз тулпар кей кашка

Оозу менен алышып,

Улуу-Тоолоп жол жүрүп,