Каныкейдин Манасты олумдон куткарышы

Басканда багың ачылып,

Сенин бар күйүтүң чачылып,

Кара болот ок өтпөс,

Кырк кыраан, кие турган кез келди,

Качкындарды таандай,

Чоролор, тие турган кез келди.

Эс оодара токмоктоп

Эсен кандын алдына,

Баатырлар, кире турган кез келди!

Жүгөн катпай жайдактап,

Качкынды мине турган кез келди".

Бакайдын сөзү сөз болуп,

Баатырлар эми топтолуп,

Ырамандын Ырчуулу

Ырдап кепти салганы,

Төлгөчү кара Төлөгү,

Төлгөсүн тарта калганы:

"Кеткен качкын конуптур,

Келишкен жолуң болуптур".

Төлгө тартып, төп айтып,

"Төмөнкү качкын кутулбайт,

Туйгунуң  Манасың келет" - деп

                                                      айтып,

Оозун жыйып алгыча,

Арт жагынан бакырып,

Акаяр менен Каныкей

Алыстан келе жатышат.

Айгай салып чакырып,

Ойрон жеңең Каныкей

Олоңдой болгон кайран чач

Төбөгө орой түйүптүр,

Кабыланыңдын эски бөрк

Башына баса кийиптир.

Кара жаак айбалта

Билекке кызай чалыптыр,

Кара болот нар кескен

Кынынан сууруп калыптыр.

Карагашка аргымак

Чап олоңун бек тартып,

Куюшканын узартып,

Оң-тетири камчы уруп,

Олбуй-солбуй теминип,

Качкындардын артынан

Сары изине чөп салып,

Саргара кууп алылтыр,

Куу изинен адашпай,

Кубара кууп алыптыр.

Аккулага мингизип,

Аколпок тонду кийгизип,

Ойноп атса, очогор,

Чындаганда чорт келте,

Байкаганда кой чагыр,

Артык курчтан алмабаш,

Алтымыш күнгө бузулбас,

Ыраакы, жуугун ылгабас,

Жандуу мылтык Аккелте

Баатыр Манас мойнунда,

Зулпукор кылыч байланып,

Айкөлүн келе жатат ойдуңда.

Айбалта белде жаркылдап,

Бөлөкбай кылган сыр найза

Такымында балкылдап,

Баатыр касаба тоодой көрүнүп;.

Алмамбет, Чубак, Бакайдын

Көргөндө көөнү бөлүнүп,

Көрүшө албай калчуудай,

Эрлердин көзүнүн жашы төгүлүп,

Атасын көргөн балдардай,

Кырк чоросу чуркурап,

Өлбөй тирүү көргөнгө

Баарысы ыйлап буркурап,

Алмамбет, Бакай арыстандар

Баабедин -деп бат айтып,

Айтуяктан ат айтып.

Көк жал төрөм келди – деп,