Манас баатырдын Каныкейге уйлонушу
Эрин кантип багат? - деп, -
Кан чеңгелдеп туулган,
Качырган жагы чуулган,
Кан ичме дейт Манасың,
Балама кордук кылбасын?
Бир муштаса баламдын
Буту-колу сынбасын.
Кырк чоро кырка мас болсо,
Кызматын кылып берүүгө,
Кыз балам менин жаш болсо,
Аңги айгырдан кишенеп,
Эки катын кас болсо!..
Кой, Жакып бай, сөзүңдү!
Изат кылып меймандап,
Мен узатайын өзүңдү.
Кой, Жакып бай, кебиңди!
Башка жерден аларсын,
Ылайыктуу келинди!"
Ошол кезде Каныкей
Эшиктен кирди кылт этип,
Тик карабай Жакыпты
Чыгып кетти жылт этип.
Артынан бир кыз эркелеп,
Эшикке чыгып кетишти
Бирин-бири жетелеп.
Бай Жакып көзүн салганы,
Баланы байкап калганы,
"Бүгүн мен мында конокмун,
Кетпейт Жакып коногуң!"
Ушуну айтып бай Жакып,
Кашында Букар канына
Төлөгүң алып жанына,
Төгөрөктү көрмөккө
Чыкты Букар шаарына.
Не сонун бар караса,
Адамдын көөнү кааласа,
Алды жактан буларга
Эки кыз келет жанаша.
Бай Жакып карап калыптыр,
Батыра көзүн салыптыр.
Оймоктуудан уз келет,
Карап турса, жанында
Канаттуудай кыз келет.
Бул эки кызды байкаса,
Ырыстууга туш келет.
Оймок ооз, бото көз,
Кара тору өңү бар,
Карап турса Бай Жакып,
Касиеттүү жөнү бар.
Күңгөйдүн гүлдүү сыргагы,
Башка чукак болгудай,
Жалгыз экен тырмагы
(Карап туруп бай Жакып,
Баш-аягын сындады):
"Кооз-койкоң, жылан баш,
Аркасында бир бала,
Ээрчип келет жылаңач.
Арка жагын караса,
Төгүлгөн кара чачы бар,
Гүл төгүлөт колунан,
Бактысы журтка чачылар.
Темир тирек, жез тырмак,
Иштүүлүктүн сыны бар.
Кыз да болсо арбагы,
Кылымга чапчып угулар.
Кызыл кырма, ак жайсаң,
Ушундан уул туулар.
Ырыстуу киши жанашса,
Алганы анык жарашса,
Бактысы күндө ачылар,
Кылып өткөн кызматы
Кылымга чейин жазылар.
"Акылга дыйкан даанышман,
Тула бою нур экен,
Боюнда жалгыз арыстан
Көкүрөк жайык келишкен,
Кемибейт экен ар иштен.
Алакан жайык, колу ачык,
Алган эри ушунун,
Кайда барса, жолу ачык.
Ак көрпө жайып ургаачы
Аты элге дайын, сындачы.
Жабуулу катар кара инген,
Жакшысы элге билинген.
Жупуну тартып кийинген,
Бир боюнда алты сын
Кемчилик жок билинген.
Жүлүндөй түптүз бою бар,
Дүнүйө жүзүн колуна