Алмамбет баатырдын оз элинен келиши

"Сиздейлерге мурунтан

Урмат кылган ишибиз,

Таңшаңдан келген чоң улук

Садага кылып жолуча,

Чаба турган кишибиз.

Өлүм түшкөн мойнуна,

Күндө түшкөн колуна,

Ураатына чабабыз

Улуктардын жолуна*.

Айран болду Алмамбет,

Азыркы алган жообуна:

"Өлтүрмөккө келсеңер,

Азыр менин жолума,

Бериңер менин колума".

Жетөөн аман алганы,

Санын сактап бул жолго,

Өткүр Алмаң ошондо

Өкүм кылган оң-солго.

Андан өтүп Алмамбет

Бакбурчунга бет алып,

Узун түштү бир жолго.

Бакбурчундук чогулуп,

Баары даяр туруптур,

Баарысынын башчысы

Эр Алмамбет улуктур.

Эки киши күнөкөр,

Алты киши арыз берген

Күнөөсү жок тим бекер,

Сегиз киши даярдап,

Өлтүрүүгө аяндап,

Азирленип алыптыр.

"Өлтүрбөңөр тек тур" - деп,

Алмамбет айгай салыптыр.

Сундуң* менен калайды

Сумсайышты далайы.

Чыйтай* менен Жан-жуңу

Далдайышып калыптыр.

Каардайбы деп каныбыз

Улуктардын баарысы

Өз өзүнөн чочунуп,

Аман калар бекен деп,

Аманат кара жаныбыз,

Аны ойлонуп алышты,

Астына киши чаптырбай,

Кабар-атар айттырбай,

Алда кандай улук деп,

Айран азыр калышты.

Сураккана ордого

Сырттап Алмаң барганы;

Ордого жаңы киргенде,

Өлүмдөн калган жети адам

Үстүнө келип калганы.

Аларды көрүп Алмамбет,

Өкүм айтып салганы:

"Чабууга менин жолума

Азирлеген адамды

Бериңер менин колума,

Бейгүнө киши өлтүргөн

Бекер экен улугуң.

Арыз айтканды өлтүрткөн

Ар ишиңе силердин

Айран болуп турумун.

Он бешин түгөл багыңар,

Осол экен заңыңар.

Ушундан бирин өлтүрсөң,

Ордуна турбас тагыңар!

Алмамбет шылтоо кеп айтат:

"Жолума киши союуга

Жашым толбойт" — деп айтат.

Көпчүлүк кошуун барыптыр,

Көчөгө тура калыптыр.

Колмо колдол көтөрүп,

Алмаңды жолго салыптыр.

Калк тизилип жолуна,

Кармаганга себетти

Көбүнүн тийбей колуна.

Учкан куштай учуруп,

Жол боюнан көп адам

Кызмат кылып умтулуп,

Күндөп-түндөп нечен күн,

Чырым албай нечен түн,

Какандын келди калкына,

Карап көргүн калайык

Кара кытай, манжуунун

Кадимден берки наркына.

Күнөкөрдөн он киши