Алмамбет баатырдын оз элинен келиши

Ошондо артык тууган

                               Алтынай

Төрөр чагы болуптур,

Тогуз айга толуптур.

Өөдө болсо, бели ооруп,

Эки кара сан ооруп,

Толгонуп жатып, толготуп,

Чыдабастан боздоптур,

Төрөй албай алты күн

Омуртка бели сыздаптыр.

Ажал жетсе, өлөм деп,

Башка келсе, көрөм деп,

Талаага чыгат жүгүрүп,

Бадачы Мажик көрүнсө,

Алтынай жаны калбай сүйүнүп.

Эмесе, Мажиктин жайын айталы,

Айта түшүп кайталы:

Алтымыш кошчу соодагер

Бээжинди көздөп келиптир.

Белестен Коңур көрүптүр;

Соодагердин баарысы

Коңурбайдан өлүптүр,

Алты жашта бул Мажик

Ошондо олжого түшүп калыптыр.

Алоокенин Коңурбай

Азизканга бериптир.

Уй кайтарган бул Мажик

Эми он жетиге келиптир.

Бул Мажикке кол булгап,

Алтынай турду бакырып,

Бери кел деп чакырып:

" – Ой уул, муңканган үндү уксаңчы,

Көк булуң өөдө чыксаңчы.

Көк-ала менен желсеңчи,

Касиеттүү мазардан

Таяк алып келсеңчи.

Токтобой мага берсеңчи?".

Мындай сөздү укканда,

Кайрылып Мажик келгени,

Көк булундун токойдон

Алтынайдын колуна

Таяк алып бергени.

Таякты колго алганы,

Үйүнө басып барганы.

Иши оңолуп жөнөдү;

Түн ичине жашынып, 

Эч кишиге билдирбей,

Алмамбетти төрөдү.

Төрөлгөндө Алмамбет 

Чекеси жерге жеткени,

Каканчындын Бээжинге

Жетимиш күнү күн жаап, 

Жер титиреп кеткени...

Алты жашка келгенде

Төмөнкү Жалгыз көздүн элинде,

Суук-Төр деген төрүндө,

Аверден деген көлүндө, 

Алтымыш баштуу ажыдаар,

Андан барып окууга 

Күндүзү бүркөк, түнү ачык,

Бурганактап шыбыргак,

Жандын жайын куп билип,

Кубултуп күндү бузууга, 

Атышка кирсе алдырбас

Октун жайын окууга, 

Оюн буруп ушуга,

Жөнөп кеткен Алмамбет, -

Мунун арты болот кандай кеп!

Алты миң бала бир жолдо

Ажыдаарга барганда, 

Бир жакы башын көтөрсө,

Жамгырдай жайнап от чыгат, 

Бир жакы башын көтөрсө, 

Каптап жалын, чок чыгат.

Алты миң бала чыңырып,