Манастын Аккуланы буудайга алмашып алышы

Ажыратып алгамын.

Айтууга ушул кебибиз,

Таласта болот жерибиз.

Манас дейт менин атымды,

Тукуму кыргыз элибиз.

Жакында көчүп келгемин,

Ала-Тоо, Талас жериме.

Жыйнасам деген нээтим бар,

Кыргын, чапкын көп көрүп,

Кыйрынан азган элимди.

Тууганым таптым азыраак,

Түйшүгүм качан басылат?

Карасам, көзүм чачырап,

Чайнасам, тишим качырап,

Күйүттүү жанды көп көрдүм,

Менин күйүтүм качан жазылат?

Кара калмак, манжуу журт,

Мага тынбай алты ай салышып,

Чийдим эчен сызыкты.

Каканчынын калкына

Баштап чыктым кызыкты.

"Короңдогон Кочкунун

Колу-бутун байладым,

Катылышкан калдайын

Узунунан салгамын.

Улуктарын, дөөлөрүн,

Кармай албай келгемин."

Нескара менен Жолойду

Жайлай албай келгемин.

Тооруулга минер тулпар жок,

Көзүм жайнап, ичим чок,

Өксүтөт экен ар кандай,

Атаңдын көрү дүйнө бок.

Көктөн жылдыз тутулуп,

Алтайда жүргөн кыргыздар

Айланып келдик кутулуп.

Каптаган жоого алдырбас

Баатырын көрдүм кыргыздын,

Ашуудан бутун тайдырбас

Акылын көрдүм кыргыздын.

Бороонду күндө буюкпас

Дөөлөрүн көрдүм кыргыздын;

Аз болсо, көптөй көрүнгөн-

Өнөрүн көрдүм кыргыздын.

"Алтайдан көчүп чаалыгып,

Жери бек Талас жер таптым..

Азган, тозгон эл таптым.

Мына баба дыйкан чал менен

Ортоктош буудай айдадык,

Алты ай буудай бышкыча,

Боз талааны жайладык.

Элге берер береке,

Эмгек кылып аш тапкан,

Эр өлтүрүп, журт кырган,

Митаамдыктан баш тарткан

Чын жүдөгөн пенденин

Сөлөкөтүн көрөмүн.

Опон тоодой буудайды

Бакыр* менен мискинге*

Баарын бөлүп беремин!".

Муну укканда Карача

Өчкөнү кайра жангандай,

Кеткени келип калгандай,

Береке батман тоо болуп,

Бет алдында тургандай,

Күүсүнө келип кеп салат

Көргөн жан айран калгандай:

"Балам Манас сен болсоң,

Берген экен кудайым,

Кабылан тууган кулунум,

Аман жүргүн ылайым!

Мен да караандаш болчуу жан элем,

Кырк уруу кыргыз журтуңдун

Бир уруусу мен элем.

Атагым нойгут, ушу журт,

Карыяңдын бири элем.

Карааның көрсөм сенин деп,

Чырагым, тилек кылып жүрчү элем.

Байкап жүзүң көрөйүн,

Айбандан артык Аккула