О

Обо - аба, асман, көк,

Обурак - барк, даңк, бедел.

Ойрот - 1) элдин аты; 2) көп эл, кепчүлүк; 3) кыргыздар өзүнөн башка элдерди да ойрот деп атай беришкен.

Окоро түйгөн - чылбыр, тизгиндин өрүлүшүнүн бир түрү.

Олорду - аларды, ошолорду.

Опо - туруктуулук, убадага бектик; пайда.

Опол-Тоо - Кашкар тараптагы бир тоо.

Ордо -  1) кандын үйү; 2) оюндун бир түрү.

Ордолуу журт - тукум-жураттуу журт туруктуу журт.

Орошон - баарына белгилүү, маалым.

Осол - жаман, орой, одоно.

Отогот таш - монгол, калмактардын бөркүнө сайынган ташы.

Отоо - жаңыдан келген келинге тигилип берилүүчү үй, өргө.

Отоо оюнчук - ойлонбой иштелген нш.

Оторчу - айылдан бөлүнүп, мал багуу үчүн көчүп жүргөн малчы.