Алмамбет баатырдын Манаска келип кошулушу
Берсе кудай жолумду,
Чечейин өлүм тонумду,
Бүтүрөйүн канатың,
Бейкүнө жанга катылбай,
Сен да тап, - деп, жолуңду".
Кайнатма кара дары бар,
Канатын азыр бүтүрчүү
Канча дары дагы бар.
Сүйкөп алып жарага,
Сынып калган канатын
Калыбына салганы.
Алып алтай кырмызы*
Канатын аста таңганы.
Дарыга канат сырдады,
Тал жибек менен чырмады.
Учурмакка Алмамбет
Ызгычты кармап ыргады?"
Аралдан чыгып Алмамбет,
Боз жерге келген чагы бар,
Ошо келген боз жери
Ушу күндө дагы бар.
Ак-Эрмендин ою, дейт.
Ашмаранын бою, дейт.
"Уяңда балаң дагы бар,
Үйүңдү тап, - деп,жаныбар"
Учуруп ийген чагы бар.
Ызгыч учкан көк жагын
Алмамбет карап арт жагын,
Асманга көзүн салыптыр.
Манастын турган жеринен,
Бото-Моймок белинен
Аккула менен болкоюп,
Арыстан эр кырда золкоюп,
Баятан байкап алыптыр;
Баатыр эр көзүн салыптыр.
Аңдап көргөн мурунтан
Аркардаа бөлөк айбан жок,
Айдап мал адам жайган жок,
Бөрүдөн бөлөк айбан жок,
Маралдан бөлөк малдан жок,
Бараандап чыгар жандан жок.
Кулан жатыр жайнаган,
Кудугу жатыр кайнаган.
Адамы жок жер эле,
Арыстан Алмаң арбайып,
Аралдан чыкты дардайып.
Ашмаранын оюнда,
Ак-Эрмендин боюнда
Каруу-жарак карк алтын,
Келе жатыр калдайып,
Атынын мойну бир кулач, -
Айбандан түрдүү көрүнөт,
Алеңгир жаа асынган, -
Адамдан сүрдүү көрүнөт.
Атышканын уткандай,
Анча-мынча адамды
Ат-тону менен жуткандай.
Карк алтындан уютма
Каралжын ыраң тон менен,
Калдайган кара талаадан
Бөксөгө чыкчуу жол менен
Бөлүнүп келе жатыптыр.
Бөрү жолдуу Алакең
Көрүнүп келе жатыптыр.
Белдемчи соот, кыягы*,
Бул жерден чыккан киши эмес,
Ойлоп көрсө сыягы,
Кара бою үпчүлүү,
Капталынан топчулуу,
Малакайы алтындан,
Бардашы журттан артылган,
Башында көөхар диңсе* таш,
Жаркыны көккө тартылган.
Анда Манас муну ойлоп,
Албан түрдүү кеп ойлоп:
"Түштө көргөн жолборсум,
Бул Алмамбет болот го,
Түпкүлүктүү жолдошум.
Алмамбет эмей ким",- деди.
Арыстан эрди байкасаң,
Айтпай-дебей билгени.
Кайра тартып жылт берип,
Кабакка Манас киргени.
Кайра тартып алыптыр,
Алмамбет ызгыч учуруп,