Ж

Жаал - жайыл, өз билгенин бербеген, өжөр.

Жабуу - монгол, калмак элдеринин ат коюп киргендеги урааны ("жүргүлө!" деген сөзү).

Жабуулуу кара иңген - эн көтөрүмдүү, уяттуу, баарыга бирдей караган текеберсиз аялга карата айтылаг.

Жабыр баян - азуулуулардын эң кыйыны.

Жабыр - жыбыт жер.

Жадаал - салгылашуу.

Жадачы - к. жайчы.

Жадоо - жүдөө, адсыздануу, этинен таюу.

Жадыгөй - сыйкырчы.

Жазайыл - чоң мылтыктын бир түрү.

Жайсаң - калмактардагы бир айылдын же бир топ жигиттердин башчысы.

Жайчы - миф. сыйкырлык менен күн жаадыруучу адам.

Жакут -  кызыл түстүү, баалуу асыл таштардын бир түрү.

Жамбы -  куйма күмүш, сом күмүш, куйма алтын, сом алтын.

Жам болуп - биригип, чогулуп.

Жанут - териси баалуу азуулуу айбан.

Жаракы - эки адамдын арасың бузган бузуку, куйту адам.

Жарандар - достор, жакшылар, калайык, эл.

Жар-жоро - достор, ашыналар.

Жасат - өлгөн адамдым сөөгү.

Жез бидек - шыйрагы узун (аргымак, чалыш ат жөнүндө).

Жезит - шүмшүк, митаам.

Жезнай -  жез сыбызгы, чоор.

Желпини - боюнда бар аялдын тамакка талгак болуп көксөөсү.

Жеркен - Кашкардын түштүк тарабындагы Яркент шаары.

Жетиген  кыям - Жетиген  жылдызынын Алтын-Казыктын түндүк батышында турган учуру.

Жобогондо - катуу кайгырганда.

Жолум үй - малчылар тигүүчү жеңил үй.

Жороду: алымын артык жороду - алыксалыкты көп салды.

Жубар -  таза, тунук, аппак.

Жумуран каз - журт болбой эле кал.

Жуук - жакын.

Жуучу - кызга куда болуу жөнүндө сүйлөшкөнү келген адам.

Жылдыз - Синь-Цзяндагы (Текестеги) бир жайлоонун аты.

Жылма чалгын - астыртан, тымызын чалгын.

Жылоо - тизгиндин түбү.