Манастын бала чагы

Күндөн, күндөн күн өтүп,

Күн мезгили келиптир

Айдан,айдан ай өтүп

Ай мезгили келиптир

Ошол кезде эр Манас

Жетиге жашы толуптур

Мунун коюлган аты Чоң

      Жинди

Болкойгон жапжаш баланын

Шер экенин ким билди.

Балача чуркап шашкан жок,

Бешке чыга келгенче,

Берениң Манас баскан жок

Чакырган аты Чоң Жинди

Мунун чын Манас атын ким билди.

Сегизге жашы келгенде

Күйүп турган чок болду.

Күлдү кыргыз ичинде

Мындай тентек жок болду.

Каары келип кармаса,

Чыңырып балдар чыркырайт,

Катуулукка чыдабай

Көзүнүн жашы буркурайт.

Кырк баланы кырк үйдөн

Манас бир күнү жыйнап алыптыр.

Чоң Алтайдын талаага

Чогултуп оюн салыптыр.

Кара кытай,манжуудан

Сексен бала барыптыр.

Сез көрсөтүп кыркына

Сестеңдешип калыптыр.

Сексенинин ичинде

Боз калмактын чоң уулу

(Ары чогоол,ары эр)

Манастын жолун торгоду.

Сексен бала оңбоду,

Кызы талак бурут!-деп,

Беркилерди кордоду.

Тентип келген бурут!-деп,

Бул буруттун балдарын

Чуркуратып курут!-деп,

Сексен бала качырып,

Кырк балага асылып,

Далайынын кыркынын

Тизеси жерге бүгүлдү,

Сексен бала алдында

Келин болуп жүгүндү.

Жекелер жаным соога

   - деп,

Чымындай жандан түңүлдү.

Карап турса качканын,

Билегинен сап кеткен,

Жүрөгүнөн кап кеткен;

Чыркырап, качып жүгүрөт,

Чымындай жандан түңүлөт.

Балдар минтип турганы,

Кырк баланы сексени

Жалынса болбой урганы

Даакылары тытылып,

Балдар ыйлап, ойбойлоп,

Манас турат калмактарды

        койкойлоп

Койкойлосо болгон жок,

Кара калмак онгон жок,

"Кой! кой!" - деп турса

    Манаска

Желиккен балдар жеткени,

Жети чокмор, төрт муштум

Баатырдын башына тийип

         өткөнү.

Жети чокмор жегенде

Кыдырата карабай,

Кыранын, согуш көрсөттү,

Кылча жанын аябай.

Тегерегин карабай,

Тепкилешти көрсөттү,

Теги эле жанын аябай.

Майлаган буудай жүздөнүп,

Күүгүм туман көздөнүп,

Өрттөй көзү бек жайнап,

Каары боюн чын кармап,

Каалгадай кашка тиш -

Калайыктан башка тиш

Кашкайып. чыгып алыптыр.

Кырк балага дем болуп,

Кыркын баштап оңдонуп,

Кызык мушташ салыптыр.