Алмамбет баатырдын Манаска келип кошулушу
Баарын бирдей айдап кет.
Аккүбө тонум кийип кет,
Бара турган жолуңа
Кидирбестен кирип кет!
Керегиң болсо дагы да айт,
Кеңешиңе салып айт,
Көңүлүңө алып айт,
Дүйнөдө болсо, табайын,
Улук эр мында келипсиз,
Кас буудандын баарысын
Кубанчыңа чабайын.
Тур дейт экен Манас деп,
Капарыңа албагын.
Кааласаң тур, каала кет,
Капаланып калбагын".
Аккулага бир бала
Азыр минип алганы;
Ат меники чаппайм" - деп,
Алмаң бөлүп алып калганы.
Сай кашканын баарысы
Кошто калды токтолуп,
Сүрөбөйлүк муну - деп,
Сүрөмөсү жок болуп,
Ана-мына дегиче,
Ачып көздү жумгуча,
Иреттелип тургуча,
Чапкан ат келип калыптыр.
Чабендес* айгай салыптыр.
Туяк тийген жерлери,
Жер очоктой казылып,
Сапырылган тозоңу,
Жөө тумандай жазылып,
Алмамбеттин Сарала,
Суулугу жерге басылып,
Оозуна алы жете албай,
Эки колдон тизгинге
Чапкан бала асылып,
Астына келип калыптыр.
Кырк чоронун баарысы
Кыргыл, Бакай карысы,
"Алмамбет!" - деп, чуу тартып,
Айгайды бийик салыптыр.
Алмамбеттин көңүлүн
Билдирбей туруп кырк баатыр
Бир көтөрүп салыптыр.
Алмамбет асты сыр айтпайт,
Сырынын четин кылайтпайт.
Жети чоро бул жерде
Башкасын таштап салышты,
Басса, турса тигилип,
Алакелеп калышты.
Түшсө, атын алышып,
Олтурса, орун салышып,
Алмамбетке жетөө тең
Жабалактап калышты.
Башканын сөзүн байкабай,
Кыраан Алма баатырдын
Кылайтып кебин кайтарбай,
Кызматына жүгүрүп,
Кыя баспай бүгүлүп,
Кырк баатырдын баарысы
Улуктугун урматтап,
Алмамбетке жүгүнүп,
Айтар кебин айтышпай,
Алмамбетти сүйлөтүп,
Аттанарын, тураарын.
А дегенден бийлетип,
Манас баштап баарысы
Баркка Алмаңды алышты.
Макул болсо, баатыр - деп,
Кайтууда биздин акыл - деп,
Эр Алмаңдын үстүнө
Эл жыйылып калышты.
"Кетсең, мына жолуңуз,
Урматыңа жүгүндүк,
Угулса экен жообуңуз.
Жол узунун чала кет,
Кашыңда жети баатырды,
Баатыр, кайда кетсең, ала кет.
Чабыттап учкан шумкарсың,
Туягың болот тулпарсың,
Кашында жолдош жок жүрүш –
Калкка намыс, чоң жумуш".
Алмамбет акыл ойлонду,
Аябай боору толгонду.
Башкада барбы мүнөзү,
Баатыр экен сүйлөшү.
Артыкта барбы мүнөзү,